Πόσους τοίχους υψώσαμε,
πόσα τείχη απροσπέλαστα υπερβήκαμε,
πόση και πόση φυλακή αντέξαμε,
πόση λαχτάρα σπαταλήσαμε.
Κι αν όλα τα παλέψαμε,
χαμένοι στη σκλαβιά του νου μας•
Κι αν πάλι σεργιανήσαμε,
κουβαριασμένοι σ' ένα λάθος.
Ηττηθήκαμε οι εξ' αρχής ηττημένοι,
κερδίζοντας μια χαραμάδα λευτεριάς,
αλλάζοντας τη ζωή με Ζωή,
καταφέρνοντας πάμπολλες μικρές νίκες...
Κάποτε ο Κωνσταντίνος Τσάτσος(*) πολύ εύστοχα είχε προβεί στην εξής διαπίστωση: «Τούτο είναι το δράμα της εποχής μας: ότι η πρόοδος δεν βρίσκεται στα χέρια των πνευματικών ανθρώπων αλλά των ειδικών, που δεν μπορεί να είναι πνευματικοί άνθρωποι». Η ανωτέρω παρατήρηση του σπουδαίου αυτού ανθρώπου καταλήγει, δυστυχώς, να παραμένει σήμερα επίκαιρη και...
Το σημείο τομής μας, μία ευθεία.
Αν η παρουσία σου είναι επιταγή,
Ὅταν σὲ περιμένω καὶ δὲν ἔρχεσαι,
ὁ νοῦς μου πάει στοὺς τσαλακωμένους,
σ᾿ αὐτοὺς ποὺ ὧρες στέκονται σὲ μία οὐρά,
ἔξω ἀπὸ μία πόρτα ἢ μπροστὰ σ᾿ ἕναν ὑπάλληλο,
κι ἐκλιπαροῦν μὲ μία αἴτηση στὸ χέρι
γιὰ μία ὑπογραφή, γιὰ μία ψευτοσύνταξη.
Ὅταν σὲ περιμένω καὶ δὲν ἔρχεσαι,
γίνομαι ἕνα με τοὺς τσαλακωμένους...
Όλα τα μικροπράγματα που μας απασχολούν και μας προκαλούν εκνευρισμό κάτι Κυριακές σαν και αυτή είναι αρκετά για να υπενθυμίσουν στην περαστική μας ύπαρξη,το πόσο μικροί και είμαστε ακόμη και ενώπιον των δικών μας δημιουργημάτων. Η χαρά της δημιουργίας και της ύλης διαρκεί όσα ακριβώς δευτερόλεπτα διαρκεί και η αντανακλαστική κίνηση που κάνουν τα...
Ενός λεπτού βουή, για κάθε εκούσιο χάος.
Ένα πρόσωπο στην ψυχή μου, μια αγάπη βαθιά και μεγάλη.
Έχω χρωματίσει τα σημεία μας με γαλάζιο και βαθύ μπλέ.
©Πάνος Κεφαλάς - Οι άνθρωποι των τελευταίων πραγμάτων
«Κατά βάθος η βροχή είναι μια ανακωχή...», παίζει στο βάθος. Και εκτός από αυτό ακούω μόνο τις βροντές, τον ήχο της βροχής, και κάνα δυό αυτοκίνητα. Ποιός ξέρει που πάνε τέτοια ώρα αυτοί οι πέντε που πέρασαν... Με τέτοιο καιρό. Ξανασκέφτομαι τη λέξη που με ξάφνιασε... Ανακωχή. Ανακωχή γιατί; Πάντα πίστευα πως η βροχή λυτρώνει γιατί έρχεται μαγικά,...
Ορίζοντες εγκλωβισμένοι σε γεωμετρίες.
Δεν ξέρω βέβαια, αν περίμενες όντως τα γράμματα μου, δεν ξέρω καν αν τα διαβάζεις ή αν ξέρεις ότι έχεις γράμμα κάθε Κυριακή. Αλλά μια σειρά συνθηκών, υποχρεώσεων και διαθέσεων (ή καλύτερα μη διάθεσης), κάπως συντονίστηκαν μεταξύ τους, εναρμονίσθηκαν με την άρνηση μου να βγάλω από μέσα μου οποιαδήποτε μικρή ή μεγάλη λέξη. Στην υποθετική περίπτωση,...
Συμπαιγνία παράλληλη της άθλιας·
Caedute eos, Novit enim Dominus qui sunt eius
Σαν σήμερα, 15 Ιουνίου 1994, ταξιδεύει για τη χώρα των ονείρων ο Μάνος Χατζηδάκις. Είναι ο άνθρωπος που βρήκε νότες, και ζωντάνεψε στην πιο πικραμένη, αληθινή και ταυτόχρονα τόσο επίκαιρη Καληνύχτα που γράφηκε ποτέ. Επίκαιρος όσο ποτέ, διανοητικά, μουσικά δημιουργικά. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να υπάρχει στο ταξίδι της ζωής μας, η...
Σήμερα άργησα πολύ να ξυπνήσω και ήταν από τις λίγες φορές που μου το επέτρεψα. Είναι Κυριακή, είναι καλοκαίρι, δεν χάθηκε και ο κόσμος... Αν άργησα και λίγο παραπάνω να σου γράψω, είναι επειδή σου έγραψα αυτό το γράμμα δύο φορές. Την πρώτη γιατί ένιωσα μια αποστροφή προς το λάπτοπ μου, και ήθελα να κάτσω στη λουλουδένια γωνία μου με...
Απόκαμες στης ομορφιάς το πλάνεμα,
τους ταΐζουν «Β» διαλογής και το ανέχονται.
Σε ευχαριστώ· δεν το περίμενα,