«Λιοπύρανθος»

Αγρίμι αγέρωχο,

αψηλό ∙ μες του πελάου το γιόμα

κοντά σε κάθε παφλασμό

αντιλαλεί το χρώμα.

Τ' Ασφοντυλίτη ο ανθός,

της εμορφίας καθρέπτης,

της Παναγιάς σου ο ορθός

τ' απόκοσμου συνθέτης.

Κι 'ναι οι κορφές σου αιχμηρές

λεπίδα τ' άγγιγμά σου,

μα όλου του κόσμου οι ποιητές

για σε στα σπάργανά σου.

Μα μήτε λόγος μήτ' ωδή

είν' ικανή,

για σε λιοπύρανθέ μου.

Διαμάντι είσαι του Θεού

της γης στολίδι δώρο

κι οπού κινήσω εγώ γι' αλλού

εσέ γυρεύω μόλο.