«Πεζή Ουτοπία»

Γεννιόμαστε σε ένα κόσμο που τρέχει με μεγάλη ταχύτητα.

Σκέψου έναν τροχό σαν αυτόν που συνηθίζουν να έχουν τα χαμστεράκια.

Ναι ξέρεις, μέσα στο κλουβί τους.

Εσύ είσαι έξω από το παιχνίδι και πρέπει να ενταχθείς σε αυτό∙ αλλά μέσα υπάρχουν πάρα πολλοί....

Άλλοι θα προσπαθήσουν να σε πετάξουν πάλι κάτω.

Ίσως θεωρήσεις πως δεν αξίζεις ή πώς δεν μπορείς.

Είσαι αποτυχημένος,

μα ακόμα αντέχεις.

Τους δίνεις νερό και φαγητό να συνεχίσουν να γυρίζουν τον τροχό.

Κάνεις μια δεύτερη προσπάθεια, περιμένοντας να σε βοηθήσει κάποιος.

Χα!

Κάνεις δεν το εκτίμησε, πάλι έξω σε πέταξαν!

Κοιτάς γύρω σου και βλέπεις κι άλλους να προσπαθούν.

Άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο.

Όλοι τους, όμως, προσπαθούν να μπουν στον ίδιο τον τροχό.

Ένας τρόπος υπάρχει για να σταθώ στα πόδια μου μετά από τόσα χτυπήματα.

Να ενωθούμε, να μην σβήσει καμία ελπίδα, ούτε στιγμή να μην πάει χαμένη!

Κι έρχεται η στιγμή που ο τροχός σταματάει να κινείται, μια τεράστια καταστροφή πλησιάζει, όλοι κλείνονται μέσα στα σπίτια τους και απολύτως τίποτα δεν έχει πλέον αξία.

Όλα σταμάτησαν.

Τώρα είναι η στιγμή!

Υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα, υπάρχει αγάπη, υπάρχει αλληλεγγύη, αυτά υπάρχουν στην άλλη μεριά του τροχού, όταν ο τροχός με τη βοήθειά μας θα αρχίζει να κινείται αντίστροφα.

Έτσι θα αρχίσουμε να χτίζουμε έναν κόσμο από την αρχή, ένα κόσμο που θα μπορούμε να επιβιώσουμε, που η λέξη ελευθερία και η λέξη δημοκρατία θα είναι η έννοια αυτού του τροχού, αυτού του κόσμου.

Μην αφήσεις ούτε στιγμή να πάει χαμένη!